Ćwiczenia dla jąkających się i nie tylko Moniki Lubiny to piąta już część cyklu wierszyków i ćwiczeń na głoski. Idea ćwiczeń powstała podczas Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej pt. „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka”, która odbyła się we wrześniu 2014 roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka doszła do wniosku, analizując ofertę wydawnictw zajmujących się tą tematyką, że na rynku brak jest materiałów adresowanych do osób jąkających się.

Jak przebiegała praca nad książką? Oddajmy głos samej autorce:

Stanęłam przed trudem tworzenia ćwiczeń na każdą głoskę zgodnie ze schematem, jaki otrzymałam w czasie studiów od znakomitej znawczyni tematu – dr Katarzyny Węsierskiej, znacznie jednak rozszerzonym. Zgodnie z tym schematem przedłużone samogłoski zostały oznaczone wielką literą. Równocześnie dodałam do ćwiczeń wyrazy 5- i 6-sylabowe dla osób bardziej zaawansowanych w płynnym mówieniu, natomiast pozostali (w tym dzieci) mogą poprzestać na wypowiadaniu 3–4 wyrazów na jednym oddechu. Opatrzyłam też wszystkie głoski rymowankami, które łatwo zapamiętać i powtarzać przy różnych okazjach.

Autorka ma nadzieję, że prezentowana pozycja okaże się cenną pomocą zarówno dla osób borykających się z niepłynnością wymowy, jak i dla logopedów zajmujących się tą tematyką. Warto dodać, że materiały zawarte w książce można zastosować także u młodzieży i osób dorosłych.

Ćwiczenia dla jąkających się i nie tylko. Uwagi logopedyczne

W opracowaniach wyrazów na spółgłoski przed samogłoskami [ę], [ą] uwzględnione zostały te słowa, w których pojawiają się w pierwszej sylabie głoski [ą], [ę], natomiast pominięte zostały te, w których litera „ą” jest odczytywana jako „om”, on”, „oń”, a litera „ę” jako „em”, „en”, „eń”. Oto przykłady wraz z instrukcją odczytywania:

• trąd – jako „tront”
• trądzik – jako „trońdźik”
• trąba – jako „tromba”
• trącać – jako „troncać”

Jak więc wyraźnie widać, nie wykorzystują one głoski [ą], lecz [o]. Z kolei w wyrazie jednosylabowym na głoskę [k] ujętą przed samogłoską [e] wykorzystane zostało słowo „kęp”, które odczytuje się jako „kemp”. Wyrazy, które nie są podane w mianowniku zostały wzięte pod uwagę również w innych przykładach. Natomiast jako słowo zaczynające się od sylaby „sio” został użyty wyraz „siądź”, który odczytuje się jako „śońć”.

Niniejszy opis podlega ochronie w myśl Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zabrania się kopiowania oraz rozpowszechniania zdjęć i opisu (w całości lub w części) bez zgody właściciela strony.